一、春眠不觉晓,处处闻啼鸟,夜来风雨声,花落知多少。
二、床前明月光,疑是地上霜,举头望明月,低头思故乡。
三、朝辞白帝彩云间,千里江陵一日还,两岸猿声啼不住,轻舟已过万重山。
四、独在异乡为异客,每逢佳节倍思亲,遥知兄弟登高处,遍插茱萸少一人。
五、人间四月芳菲尽,山寺桃花始盛开,长恨春归无觅处,不知转入此中来。
六、西塞山前白鹭飞,桃花流水鳜鱼肥,青箬笠,绿蓑衣,斜风细雨不须归。
七、绿蚁新醅酒,红泥小火炉,晚来天欲雪,能饮一杯无。
八、红豆生南国,春来发几枝,愿君多采撷,此物最相思。
九、清明时节雨纷纷,路上行人欲断魂,借问酒家何处有?牧童遥指杏花村。
十、独坐幽篁里,弹琴复长啸,深林人不知,明月来相照。
十一、月落乌啼霜满天,江枫渔火对愁眠,姑苏城外寒山寺,夜半钟声到客船。
十二、采菊东篱下,悠然见南山,山气日夕佳,飞鸟相与还。
十三、绿杨烟外晓寒轻,红杏枝头春意闹,一枝秾艳露凝香,云雨巫山枉断肠。
十四、剑阁峥嵘而崔嵬,一夫当关,万夫莫开,所守或匪亲,化为狼与豺。
十五、故人西辞黄鹤楼,烟花三月下扬州,孤帆远影碧空尽,唯见长江天际流。
十六、茅檐长扫净无苔,花木成畦手自栽,一水护田将绿绕,两山排闼送青来。
十七、马穿山径菊初黄,信马悠悠野兴长,万壑有声含晚籁,数峰无语立斜阳。
十八、故国不堪回首明月中,雕栏玉砌应犹在,只是朱颜改,问君能有几多愁?恰似一江春水向东流。
十九、空山新雨后,天气晚来秋,明月松间照,清泉石上流,竹喧归浣女,莲动下渔舟,随意春芳歇,王孙自可留。
二十、黄河远上白云间,一片孤城万仞山,羌笛何须怨杨柳,春风不度玉门关。
二一、江南好,风景旧曾谙,日出江花红胜火,春来江水绿如蓝,能不忆江南?
二二、月上柳梢头,人约黄昏后,无言独上西楼,月如钩,寂寞梧桐深院锁清秋。
二三、千里莺啼绿映红,水村山郭涌旗风,南朝四百八十寺,多少楼台烟雨中。
二四、千山鸟飞绝,万径人踪灭,孤舟蓑笠翁,独钓寒江雪。
二五、登鹳雀楼,望长城内外,惟余莽莽;大河上下,顿失滔滔,山舞银蛇,原驰蜡象,欲与天公试比高,须晴日,看红装素裹,分外妖娆。
二六、过故人庄,绿树村边合,青山郭外斜,开轩面场圃,把酒话桑麻,待到重阳日,还来就菊花。
二七、登高远望山河壮天地宽雄心惊四海奔流滚滚东逝水何处寻踪如梦人生百年间且尽杯中物与世长辞时留取丹心照汗青名垂千古永不朽是非成败转头空青山依旧在几度夕阳红!
二八、清明时节祭祖先坟前香烛烟雾绕青烟袅袅思故人清明时节雨纷纷扫墓祭拜泪涟涟逝去的亲人啊你们在哪里?可知道女儿女儿思念你们!
二九、夜读岑嘉州诗集惊心动魄感荡胸怀人生天地间忽如远行客浮生若梦何为哉不善处之不如岑公善处之矣!
三十、春夜